NSB-kinderen: ontredderd en zonder ouders
Thoraschild – een geschenk met geschiedenis
Werken op een havezate
Johanna Heggelman: kind van Veenhuizen
Illegale drukpers in Meppel
Mysteries rond hunebedden ontrafeld
Ontredderd en zonder ouders
“Midden in de wijde vlakte van het Drentse land ligt als een donkere vlek het barakkencomplex dat in zijn treurige vervallenheid naargeestige herinneringen oproept aan alles wat in de bezettingstijd met het begrip ‘kamp’ verbonden was. Concentratiekampen zijn er sinds de bevrijding niet meer, maar nu hebben we als naoorlogs verschijnsel… het kinderkamp!
In deze sombere omgeving leven nu al maanden lang honderd kinderen uit alle delen van Nederland, die het kostbaarste bezit wat een kind hebben kan verloren hebben: hun vader en moeder, het eigen thuis.” Dit meldde Jo Boer in augustus 1945 in een artikel in Vrij Nederland. Ze schreef over de nood van duizenden NSB-kinderen in Drenthe. Hun ouders waren na het einde van de Tweede Wereldoorlog gearresteerd en geïnterneerd in NSB-kampen.
Na de oorlog moest voor ongeveer 24.000 kinderen van NSB-ouders onderdak worden gezocht, waaronder vierduizend kinderen die in Drenthe verbleven. En dat terwijl er ook nog zo’n tienduizend ‘hongerkinderen’ in de provincie waren, die in verband met het grote tekort aan eten naar Drenthe waren geëvacueerd. Een deel van de NSB-kinderen kon bij familie of in een pleeggezin terecht, maar voor de anderen moest een plekje worden gevonden in snel op te richten kindertehuizen en -kampen.
Bert Finke deed onderzoek naar de opvang van NSB-kinderen direct na de oorlog. Het volledige artikel leest u in Waardeel. Een overzicht van alle opvanglocaties vindt u hier.